کودکانی که اختلالات غير بالینی یا تشخیص های اولیه دیگری دارند (به عنوان مثال اختلال نقص توجه/ بیش فعالی (ADHD)، دیس تایمی )، اختلال استرس پس از سانحه )، ممکن است به صورت دوره ای یا مزمن دچار طغیان رفتار پرخاشگرانه شوند.

ویژگی مشترک همه کودکان شدید پرخاشگر این است که آنها تأثیرات منفی شدیدی بر افراد پیرامون خود می گذارند.

همسالان قربانی می شوند، معلمان به خاطر فعالیت آموزشی آنها عصبانی می شوند و والدین به خاطر ناتوانی در کنترل رفتارهای قهری و تحریک آمیز این کودکان دچار ناامیدی می شوند.

به خاطر این اثرات منفی شدید بر دیگران، کودکان پرخاشگر نسبت به دیگر اختلالات روانی ، بالاترین نرخ مراجعه را برای خدمات بهداشت روان دارند.

موضوع پیشنهادی پروپوزال پایان نامه روانشناسی :

مقایسه رابطه دیس تایمی و بیش فعالی با استرس پس از آسیب در کودکان پرخاشگر و عادی