اظهار می دارد که امروزه این نوع افراد خودشیفته به شکل فزاینده ای در رده های بالای شغلی جامعه مستقرند و روز به روز بر میزان دستمزدها و درخشش آنها افزوده می شود. این رهبران جاه طلب و متکی به نفس، می توانند در دنیای تجارت نفس گیر و کشنده امروزی مؤثر باشند. بهترین آنها استراتژیست های خلاقی هستند که می توانند چشم انداز کلی قضیه را درک کنند و مبارزات دشوار و خطرناکی را هدایت نمایند. خودشیفته های مولد و فعال، مقدار قابل قبولی از اعتماد به نفس را با خصوصیت انتقادپذیری - حداقل در مواردی که انتقادها از طرف محرم اسرار آنها ابراز می شود - ترکیب می کنند. رهبران سالم خودشیفته، توانایی ابراز و انعکاس افکار خود را دارند و در بررسی واقعیت های اطرافشان رک و صریح هستند. آنها حسی از ژرف نمایی را می پرورانند و می توانند حتی در حالی که اهداف خود را دنبال می کنند سرحال و بازیگوش هم باشند. اگر چشم شان برای گرفتن اطلاعات جدید باز باشد، به احتمال زیاد تصمیمات مناسبی را اتخاذ می کنند و کمتر احتمال دارد که به وقایع فقط از یک جنبه بنگرند و از سایر زوایای آن غافل بمانند. اما افرادی که دچار خودشیفتگی از نوع بیمارگونه آن هستند، بیشتر نیازمند ستایش اند تا عشق و دوستی. اغلب این افراد، نوآوران دنیای تجارت هستند که به سمت موفقیت کشیده می شوند . نه به دلیل دارا بودن معیارهای درونی فوق، بلکه به این دلیل که آنها خواهان مزایا و شکوه و جلالی هستند که به دنبال موفقیت می آید. این گونه افراد، به تأثیر اعمال خود بر دیگران اهمیت کمی می دهند، آنها برای دنبال کردن بی باکانه اهداف خود، بدون توجه به هزینه های انسانی آن با آزادی کامل عمل می کنند. مک کوبی معتقد است: چنین رهبرانی در مواقع ناآرامی ها و آشوب های بزرگ، می توانند به افرادی جذاب و دوست داشتنی تبدیل شوند، فقط به این دلیل که آنها گستاخی لازم برای پیشبرد برنامه هایی که تغییرات بنیادین را در پی دارند، دارا هستند.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
بررسی رابطه خودشیفتگی و عزت نفس با موفقیت شغلی در مدیران موفق بخش خصوصی
