لازم به ذکر است که از علایم تشخیصی این دو اختلال متفاوت می توان به نوسانات خلقی، پرحرفی، پرتحرکی، رفتارهای آنی، افکار پریشان، تحریک پذیری و اختلالات خواب محور اشاره کرد. همینطور از دیگر مشترکات این دو اختلال می توان به مشکل آفرینی مادام العمری و نقش آفرینی کیفیات ژنتیکی اشاره کرد. لذا بدین علت است که گاه گاهی فرد مواجه با تشخیص نادرست می شود. همانطور که ملاحظه می شود نشانه های تشخیصی این دو اختلال تشابه آشکاری با یکدیگر دارند با این همه تفاوت هایی نیز در این رابطه به چشم می خورد که سبب تسهیل تشخیص دقیق می شود برای مثال شواهد موجود حاکی از این است که میزان شیوع (ADHD) ده برابر شیوع اختلال شیدایی - افسردگی (BMD) است. همینطور شواهد نشان می دهد که علایم (ADHD بسیار زودتر از علایم (BMD) در فرد ظاهر می شود. همینطور نتایج حاصله از بررسی های تازه نشان میدهد که ۲۰ تا ۲۵٪ قربانیان شیدایی و افسردگی در گیر (ADHD) می شوند و این در حالی است که تنها ۶ تا ۷ درصد مبتلایان به (ADHD) درگیر (BMD) (سرخوشی و افسردگی چرخهای) می شوند. همینطور، اگر نوسانات خلقی در فرد دردمند زودهنگام باشد شانس همزمانی این دو اختلال با یکدیگر بیشتر می شود. با این تفاوت که در صد شیوع (ADHD) در این شرایط خاص به مراتب بیشتر از (BMD) است. به هر صورت از آنجا که علایم گویای این دو اختلال به علت شباهت آشکار کار تشخیص را برای درمانگر دشوار می کند. بدین علت هر چقدر فرد در این موقعیت بر روی تفاوت های این دو اختلال متمرکز شود به همان نسبت از تشخیص نادرست دور میشود.