به این معنا که موقعیتهای مبهم صرف نظر از میزان اندکی از ابهام، توسط افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر به عنوان تهدید در نظر گرفته می شوند، و این افراد به منظور در نظر گرفتن همه پیامدهای احتمالی به نگرانی میپردازند و در نتیجه ابهام و احساسات اضطرابی همایند را کاهش میدهند.

علاوه بر نگرانی، افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر به برخی از رفتارهای ایمنی جویی که برای اجتناب یا حذف ابهام طراحی شده اند نیز متوسل می شوند.

مراجعان با فهرستی از رفتارهایی که به رفتارهای «نزدیکی»و «اجتناب » تقسیم شده اند آشنا میشوند ، راهبردهای نزدیکی با نزدیک شدن به موقعیتها و جمع آوری اطلاعات بیشتر به عنوان تلاش هایی در جهت کاهش ابهام در نظر گرفته میشوند، در حالی که رفتارهای اجتنابی در مجموع به منظور دور زدن موقعیت مبهم طراحی شده اند.

مثالهای شخصی مراجع از نگرانی و رفتارهای ایمنی جویی مرتبط با عدم تحمل ابهام نیز از سوی درمانگر ترغیب میشوند.

موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :

بررسی رابطه نگرانی افراطی و افسردگی با ابهام نقش در دانشجویان غیر بومی دانشگاه ...