یکی از این پاسخ ها که توجه بیشتری را در پژوهش ها به خود جلب نموده، بخشش است. به نظر پژوهشگران، رواج رفتار جبران و عذرخواهی، زمینه پاسخ بخشش را در جامعه بیشتر فراهم می سازد و در نتیجه منجر به سلامت فرد و جامعه می گردد. امروزه موضوع بخشش برای حل تعارضات بین گروهی نیز مورد توجه قرار گرفته است. استاب (۲۰۰۳) در یکی از آثار خود به نام روان شناسی خیر و شر، ضمن بحث درباره ریشه های پرخاشگری و شرارت به موضوع بخشش برای حل مسئله شرارت در سطح جامعه و گروه ها می پردازد. هولوکاست و نسل کشی از جمله شرارت های جهانی مورد توجه استاب است. وی پژوهش هایی در زمینه بخشش برای کمک به خانواده های قربانیان و داغ دیدگان نسل کشی در رواندا انجام داده است. نور و همکاران (۲۰۰۸) تأثیر بخشش را برای مصالحه بین گروه های کاتولیک و پروتستان در ایرلند شمالی و گروههای طرفدار و ضد پینوشه در شیلی مورد بررسی قرار داده و به این نتیجه رسیدند که بخشش به ویژه برای گروه های قربانی امری دشوار است؛ اما با توجه به اینکه گروههای قربانی کنترل کمی بر حوادث دارند، بخشش احساس کنترل آنها را افزایش می دهد و به ایجاد صلح کمک می کند. تام و همکاران (۲۰۰۷) هم تحقیقی مشابه در مورد بخشش بين گروهی در ایرلند شمالی انجام داده و به این نتیجه رسیدند که بخشش برای ایجاد مصالحه بین گروهی روشی مؤثر است؛ اما دو عامل پست کردن را برای اثربخشی بخشش باید در نظر گرفت.

موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :

بررسی اثر بخشی بخشش درمانی بر پرخاشگری و تعارضات بین گروهی و شرارت اجتماعی در ...