این چهار هدف در تعریف ماتاراتزو از روانشناسی سلامت آمده اند و همه آنها بر این نکته تاکید می کنند که عوامل روانشناختی در پیشگیری، سبب شناسی، درمان و توانبخشی بیماری های جسمی نقش زایدالوصفی دارند. بنابراین از دیدگاه روانشناسی سلامت، نه تنها بیماری ممکن است مشکلات روان شناختی بدنبال داشته باشد (مثلا بیماری قلبی افسردگی ایجاد کند، بلکه عوامل روان شناختی از جمله استرس در ایجاد بیماری ها (مثل کرونر قلبی) نقش علی دارند. عوامل روان شناختی از طریق دو مسیر بر سلامتی فرد تأثیر می گذارند: مسیر مستقیم و مسیر غیرمستقیم. مسیر مستقیم بدین معنی است که عوامل روان شناختی مستقیما باعث تغییرات فیزیولوژیکی، آسیب بافت و نهایتا باعث بیماری می شوند، مثلا استرس باعث ترشح کورتیزول و افزایش فعالیت قلبی - عروقی و در نهایت آسیب به قلب می شود. مسیر غیرمستقیم نیز بدین معناست که عوامل روان شناختی از جمله اضطراب و استرس فرد را به سمت رفتارهای ناسالمی سوق میدهند که آن رفتارها (مثل سیگار کشیدن، مصرف الکل، غذاهای ناسالم، ورزش نکردن، عدم تمرکز، رانندگی پرخطر و با شتاب) سلامتی فرد را تهدید می کنند و باعث ایجاد بیماری می شوند.