روان شناسی صنعتی / سازمانی به طور گسترده متکی بر پژوهش، روشهای کمی و فنون آزمونگری است. روان شناسان صنعتی سازمانی آموزش می بینند تا برای تصمیم گیری، به جای استفاده از قضاوت بالینی از دادهای تجربی و روشهای آماری استفاده کنند. روان شناسان صنعتی سازمانی روانشناس بالینی نیستند که در حوزه صنعت قرار گرفته باشند و برای کارگران کار درمانگری انجام دهند. برخی از روان شناسانی که در سازمانها مشغول کارند به کارکنان در زمینه مشکلاتی نظیر مواد مخدر و الکل کمک می کنند، اما این افراد روان شناس صنعتی سازمانی نیستند، بلکه مشاورند. عاملی که به تمایز بین روانشناسی صنعتی سازمانی و سایر حوزه های روان شناسی کمک می کند اتکا بر الگوی دانشمند- متخصص است. یعنی، روان شناسان صنعتی سازمانی به هنگام اجرای پژوهش به عنوان دانشمند و به هنگام کار با سازمانهای واقعی به عنوان متخصص ایفای نقش می کنند. به علاوه، روان شناسان صنعتی سازمانی وقتی که یافته های پژوهشی را به کار می بندند به عنوان دانشمند متخصص عمل می کنند، به طوری که کاری که در سازمانها انجام می دهند کیفیتی بالا خواهد داشت و موجب تقویت اثربخشی سازمان خواهد شد. روانشناسی صنعتی سازمانی مشاوره خدمات انجام پروپوزال روانشناسی با کیفیت خودش را به گونه ای برای دانشجویان ارشد و دکتری روانشناسی و نیروهای کاری اعمال می کند که بتواند تخصص های آنان را بالاتر برده و در زمینه داشتن اعتماد به نفس نیز آنها را در وضعیت درستی قرار دهد. هیچ فعالیتی بدون سلامت روان امکان پذیر نخواهد بود و دانشجویان ارشد و دکتری روانشناسی نمی توانند مشاوره خدمات انجام پروپوزال روانشناسی با کیفیت چندان خوبی را داشته باشند. مشاوره پروپوزال نویسی روش تحقیق روانشناسی صنعتی سازمانی برای این دانشجویان ارشد و دکتری روانشناسی توصیه می شود.