در برخی از موارد رفتار با کودک حتی بدتر بود. برخی از جوامع مبادرت به کشتن کودکشان می کردند. به این طریق کودکان ناخواسته، ترک می شدند تا به صورت سرراه بمیرند یا توسط شکارچیان کشته شوند. برای مثال، یک پدر رومی، به هر دلیلی می توانست از قبول بچه اجتناب کند. اگر این پدر از قبول بچه اجتناب می کرد، کودک بایستی ترک می شد تا بمیرد. به نقل از مقاله ای در مجله موضوعات خانوادگی با عنوان «آيا تاریخچه فرزندداری به آینده کمک می کند؟، بدرفتاری با کودکان در طول تاریخ رخ داده است» استفاده از نیروی فیزیکی جهت تنبیه کودک، مدت ها توسط بسیاری از جوامع، پذیرفته شده بود. تصور این بوده که تنبیه برای فراگیری نظم و رام کردن طبیعت شرورانه کودک ضروری است.
این دیدگاه، تقریبا بدون هیچ چالشی تا اواسط دهه ۱۸۰۰ در ایالات متحده رایج بود. در سال ۱۸۶۶ هنری برگ بنیانگذار انجمن جلوگیری از بیرحمی با حیوانات، متوجه شد که کودکی توسط والدین رضائی خود مورد بدرفتاری قرار می گرفته. در همان زمان از بدرفتاری با حیوانات جلوگیری می شد در صورتیکه در مورد کودکان وضع اینگونه نبود. هنری برگ در دادگاه استدلال کرد که کودک عضوی از گونه حیوانات است و بنابراین کودک، استحقاق قرار گرفتن در حمایت گروهش را دارد. در نهایت طی موافقت قاضی این امر منجر به تشکیل انجمن جلوگیری از بیرحمی با کودکان نیویورک شد. این اولین محاکمه گزارش شده بدرفتاری با کودک در ایالات متحده بود.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
بررسی عوامل اجتماعی و خانوادگی موثر بر خشونت والدین علیه فرزندان
