شارپ (۲۰۰۲) استدلال می کند با اینکه می توان خواندن و ریاضی پایه را زودهنگام به کودکان آموزش داد؛ اما فواید بادوامی به دنبال ندارد.
کودکانی که آموزش زودهنگام خواندن و ریاضیات دریافت می کنند، در مقایسه با دیگر کودکان هم سن خود در کشورهای دیگر که این آموزش ها را دریافت نکرده اند عملکرد بهتری خواهند داشت؛ اما این مزیت به زودی از بین خواهد رفت.
به محض اینکه دیگر کودکان مدرسه را آغاز می کنند (در کشورهای اسکاندیناوی در مقایسه با انگلستان سه سال دیرتر است)، به سرعت به سطح آنها می رسند. بنابر تحقیقات، با وجود اینکه ضروری است در خانه فرزند خود را در برخی فعالیت ها مشارکت دهید و به آنها کمک کنید که از کتاب ها بهره ببرند، مزیت بلند مدتی در اجبار کردن آنها به خواندن و نوشتن و جمع کردن زود هنگام وجود ندارد.
اما کودکانی که تمایل دارند این امور را زودتر انجام دهند می بایست تشویق شوند. پرسش دیگر این است که در سال های اولیه در مدرسه ابتدایی می بایست در جستجوی چه چیزی باشیم.
پیش دبستانی ها حتی از کلاس های آمادگی مدارس نیز فعالیتهای جهت دار کمتری دارند. ضروری است در سال های اولیه کودکان بازی های آزاد انجام دهند؛ اما حتی در کلاس های آمادگی بسیاری از مدارس، فعالیت کودکان توسط معلم به شدت کنترل می شود.
این مسئله مشکلاتی را به وجود می آورد؛ زیرا کودکان به تبع آن ممکن است علاقه خود را به یادگیری از دست بدهند. کودکانی که هنوز آمادگی خواندن، نوشتن و حتی ثابت نشستن را ندارند، ممکن است بر چسب باهوش بودن یا شیطان بودن دریافت کنند.
همین مسئله تأثیرات بلندمدتی بر انگیزه یادگیری آنها دارد. بنابراین، زمانی که والدین به دنبال اولین مدرسه برای فرزند خود هستند، بهتر است در جستجوی مدرسه ای باشند که بر کنجکاوی و رشد عاطفی و اجتماعی بیش از دستاوردهای علمی تأکید دارد.
این مدرسه همچنین باید قادر باشد خواندن و نوشتن و ریاضی را به شیوه ای سرگرم کننده در کودکان پرورش دهد.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
بررسی رابطه سن شروع مدرسه با میزان موفقیت و یادگیری
