موضوعات پروپوزال روانشناسی بالینی

 اختلالهای اضطرابی از شایع ترین اختلالها هستند که سه نفر از ده نفر را مبتلا میسازند (کسلر و همکاران، ۲۰۰۵).

 محدودیتهای رویکرد. انتقاد عمده به روان درمانگری وجودی این است که این روش یک نظام درمانی نیست.

 اثربخشی مشاوره و درمان گروه با رویکرد وجودی در پژوهش های بسیاری تائید شده است.

 بسیاری از اعضای گروه به گونه ای احساس خود را توصیف میکنند که انگار یک حفره در زندگی آنها وجود دارد و حتی در تلاش برای پر کردن این پوچی خود هستند، آنها احساس می کنند که موفق نیستند.

 نقطه قوت ویژه رویکرد وجودی در تمرکز آن بر معنویت و معنا در زندگی قرار دارد.

 دورزن (۲۰۰۲، ۲۰۱۲) پی برد که غالبا مراجعینی به یک رویکرد وجودی گرویده اند که به سروکله زدن با مشکلاتشان در زندگی علاقه مند و به آن معتقد بوده اند؛

 کلیدی ترین مفاهیم رویکرد وجودی با تنوع گسترده ای از گروه های کودکان و نوجوانان مرتبط است.

 اختلالات اضطرابی، با ماهیتی که دارند، بیمارانی را بار می آورد که همواره نسبت به پیامدهای منفی، آمیزه ای از اجتناب و گوش به زنگی را دارا هستند.

 شاید مناسب ترین گام اولیه در پیدا کردن مشکل غیر پاسخ گر بودن درمان شناختی رفتاری برای اضطراب اجتماعی، این باشد که ترسهای اصلی و الگوهای اجتنابی مرتبط با آن، که معرف مشکلات بیمار است را دوباره ارزیابی کنیم.

 درمان فراشناختی، به دلیل این که تفکر را تغییر میدهد، نوعی شناخت درمانی محسوب میشود.

 تجربه کردن یک فکر به سبک عینی، در آمیختن آن فکر با ادراکات فرد از واقعیت است، اما تجربه آن فکر به سبک فراشناختی، مشاهده کردن آن به عنوان رخدادی در ذهن است.

 در رویکرد فراشناختی «سخت»، احساس ناکارآمد ادراک شده، نشان دهنده آن است که فراشناخت هایی که این نوع اطلاعات را تولید می کنند، هنوز حضور دارند،

 بسیاری از تجربیات انسان مستلزم آگاهی از خویشتن است. اختلال در فرایند خودآگاهی و خودتنظیمی، پایه و اساس ناراحتی و پریشانی انسان را تشکیل میدهد.

 یکی از دلالتهای ضمنی رویکرد فراشناختی، امکان ایجاد درمان استاندارد واحدی است که در مورد همه اختلالها موثر خواهد بود.

 رولوفس و همکاران (۲۰۰۷) مدل افسردگی را در دانشجویان هلندی مورد ارزیابی قرار دادند. آنها دریافتند که پس از اعمال برخی تغییرات منطبق با نظریه بنیادی، مدل افسردگی برازش خوبی با داده ها نشان داد.

 پاپاجورجیو و ولز (۲۰۰۳) برازش مدل فراشناختی جامع تر نشخوار فکری (شامل باورهای فراشناختی مثبت و منفی) را در دو نمونه، مورد ارزیابی قرار دادند: نمونه افراد افسرده و نمونه افراد غیر افسرده.

 يلماز، جرنكزا ۴۰۰ و ولز (۲۰۰۷ ب) نقش اختصاصی شناخت و فراشناخت را در افسردگی مورد بررسی قرار دادند.

 در نظریه فراشناختی، فرض بر این است که ارزیابیهای فراشناختی از افکار، مستقل از ارزیابیهای شناختی معمولی یا ویژگیهای توپولوژیکی (مکان شناسی) افکار، موجب بروز اختلال روان شناختی میشوند.

 شواهد گسترده ای از وجود سندرم شناختی- توجه (CAS) در اختلال روان شناختی حمایت می کنند.

 استرلینگ و همکاران (۲۰۰۷) در صدد تعیین این موضوع بودند که آیا افراد سالمی که از لحاظ آمادگی برای توهم یا سطح اسکیزوتایپی متمایزند، در خرده مقیاسهای پرسش نامه باورهای فراشناختی نیز متفاوت هستند یا نه.