موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی

 درمان شناختی:

درمان شناختی را میتوان با درمانی که در مطالعه هراس از فضای بسته توسط است و همکاران (a۲۰۰۱) به کار گرفته شد نشان داد.

 تصور بالینی بر این است که افراد مبتلا به هراس خاص به اندازه بیماران مبتلا به سایر اختلالهای اضطرابی به دنبال درمان نمیروند.

 به طور کلی به نظر میرسد زمانی که اختلال مواد و سایر اختلالهای روانی را در نظر میگیریم زنان و مردان به میزان برابری در معرض خطر حداقل یک اختلال در طول عمر هستند (کسلر و همکاران، a۲۰۰۵؛ ویشمن، نلسون، و لاختر، ۱۹۹۸).

 میزان شیوع جهانی هراس خاص در جوانان بر اساس گزارشهای والد یا کودک در دامنه ای بین ۳/۲ درصد و ۲/۹ درصد است (اندرسون و همکاران، ۱۹۸۷؛ برد و همکاران، ۱۹۸۸؛

 اضطراب آزمون: یکی دیگر از بررسیها و مباحث مشابه مطرح شده اضطراب آزمون است. افرادی که دچار این نوع اضطراب هستند از عملکرد ضعیف در آزمونها و امتحانها میترسند.

 برنامه ریزی برای مواجهه مؤثر در طول درمان اختلال اضطراب اجتماعی میتواند چالش برانگیزتر از مواجهه در سایر اختلالهای اضطرابی باشد به این دلیل که رفتار بین فردی اغلب پیچیده تر است و در مقایسه با قرار گرفتن در حضور شیء ترسناک، مانند عنکبوت به عملکرد بالایی نیاز دارد.

 بدون شک، مواجهه یکی از اجزای مهم در موفقیت آمیز بودن درمان اختلال اضطراب اجتماعی محسوب میشود.

 مدل درمان شناختی - رفتاری مدرن اختلال - ویژه برای اختلال اضطراب اجتماعی بیان می کند که افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی، تا حدی به این دلیل ترس و دلهره را در موقعیت اجتماعی تجربه میکنند که استانداردها یا انتظارات و اهداف اجتماعی را خیلی بالا در نظر میگیرند.

 تاریخچه درمان شناختی - رفتاری اختلال اضطراب اجتماعی:

درمان شناختی اختلالهای اضطرابی که از سوی بک، امری و گرینبرگ (۱۹۸۵) ارائه شد بنیانی را برای یکی از پروتکلهای اصلی درمان شناختی - رفتاری ('CBT) اختلال اضطراب اجتماعی فراهم آورد.

 از ویژگیهای بارز اختلال اضطراب اجتماعی وجود ترس از ارزیابی منفی توسط دیگران در موقعیتهای اجتماعی و یا حين عملکرد است (انجمن روان پزشکی آمریکا، ۱۹۹۴، ۲۰۰۰).

 اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) که گاه با عنوان هراس اجتماعی نیز به آن اشاره میشود،

 درمان شناختی - رفتاری مبتنی بر عدم تحمل ابهام برای جمعیتهای خاص: با توجه به اینکه پژوهشهای مهمی در زمینه اختلال اضطراب فراگیر تا دهه ۱۹۸۰ آغاز نشده بود

 اختلال وسواسی – اجباری: اختلال وسواسی - اجباری با حضور وسواسهای معنادار به لحاظ بالینی و یا اجبارها مشخص میشود.

 خودبیمارانگاری / اضطراب سلامتی: همانند اضطراب اجتماعی، اضطراب سلامتی نیز میتواند با برخی موضوعات نگرانی به ظاهر نامرتبط آشکار شود (برای مثال، سلامتی فرد و آینده).

 ملاکهای جسمی برای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر شامل احساس بی قراری، تحریک پذیری، تنش عضلانی، خستگی، مشکلات تمرکز، و مشکلات خواب هستند.

 مؤلفه نهایی درمان شناختی رفتاری مبتنی عدم تحمل ابهام همان طور که در اکثر پروتکلهای درمان شناختی - رفتاری وجود دارد شامل پیشگیری از عود مجدد است.

 باور در مورد ابهام به صورت یک سیستم، «موتور» نگرانی را تنظیم میکنند.

 هر فرد ممکن است زمانی در طول زندگی خود با مقداری ابهام دچار پریشانی شود، اما زمانی که ما در مورد افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر صحبت می کنیم که در برابر ابهام نابردبار هستند این افراد به سادگی بیشتر از آن متنفر هستند.

 همانند هرگونه پروتکل شناختی - رفتاری، در جلسه ابتدایی بر ارائه اصول درمان شناختی - رفتاری و همچنین اطلاعاتی درباره معنای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر تمرکز میشود.

 پروتکل درمانی برای درمان شناختی - رفتاری مبتنی بر عدم تحمل ابهام در هر دو شکل فردی و گروه اجرا شده است، و تقریبا از ۱۲ تا ۱۶ جلسه متغیر است.