ایجاد تعادل عادی مغز به معنی تحت کنترل در آوردن عقاید، دلایل و قدرت است که می تواند موجب تعدیل یا از بین رفتن قضاوت شود. این نیروی ذهنی در افراد عادی تا حدودی ناخودآگاه است. امکان دارد تسلط مناسب، به وسیله ساز و کار داشتن با کنترل و بدون تمرین حاصل شود. بررسی های انجام شده نشان می دهد افراد بیمار ادراکاتی دقیق از احساسات خود دارند و تا حدودی فاقد هرگونه اندازه گیری کنترل مغز خود هستند. بنابراین، دانش کنترل مغز با تنظیم احساسات، تجارب و هرگونه عقیده فردی حاصل می شود. در بعضی از موارد، آن فعالیت ها به عنوان تنظیم کننده وظایف فیزیولوژیک، روان شناسی در مغز عمل می کنند. عملکرد این گونه فعالیت ها به اندازه نفوذ تصورات ذهنی در افراد است. کنترل در افراد عادی به صورت خودکار است که فرد بدون اختیار خود، از هیچ گونه تلاش خود آگاهانه غافل نخواهد بود. به علاوه، این حالت به مروز زمان بر اساس سن و میزان تحصیلات و آموزش رشد می کند. ما می توانیم به طور عادی یک قسمت ذاتی در مغز هر فرد را به کمک دقت و تمرکز، متوازن کنیم. این قوای ذهنی در زندگی هر فرد به طور کامل زیر سلطه است. همه ما می توانیم بدون در نظر گرفتن این قوای ذهنی، فاقد کنترل باشیم که در این صورت یک بیمار محسوب می شویم. (البته در اینجا به کنترل لحظه ای، از قبیل کنترل خشونت اشاره نداریم) بنابراین، این تعریف تنها در مورد کنترل است؛ چرا که برای هر فرد لازم است که بتواند برای آنچه در زندگی اش اتفاق می افتد کنترل ذهنی خود را حفظ کند؛ به خصوص زمانی که کنترل قوای ذهنی فرد از دست رفته باشد.

متغیرهای پیشنهادی برای موضوع پروپوزال پایان نامه روانشناسی :

کنترل ذهن – تنظیم هیجان – کنترل خشم