نتایجی که از این مقدمات ناشی می شود چنین است: (الف) وقتی این شرایط زندگی وجود ندارد بد است، اما فاجعه نیست و (ب) وقتی این شرایط زندگی وجود ندارد من می توانم مقابل سختی بایستم. تحمل رنجش در اداره طیفی از مشکلات روانی از اهمیت مرکزی برخوردار است، و از این حیث که مردم را به پذیرش مصیبت های زندگی و غالب شدن بر آنها بویژه در کوتاه مدت (با دشواری در اطمینان داشتن)، و سرانجام با تأثیر خوب در دراز مدت تشویق می کند، نشانه چیزی است که به اسم ارتجاعی روانی شناخته می شود (ریویچ و شانه، ۲۰۰۲). تحمل رنجش، افراد را به سخت کار کردن و مصر بودن در ایجاد تغییرات روانی کارآمد تشویق می کند و حضورش در تغییر در روان درمانی پیش بینی خوبی می کند. و در نهایت، تحمل رنجش مبنای فلسفه لذت گرایی دراز مدت را شکل می دهد: دنبال کردن اهداف معنی دار بلندمدت در حين تحمل محرومیت از اهداف جذاب کوتاه مدت، که در دراز مدت ضد بکدیگر هستند. بر اساس نظریه REBT، ترجیحات غیر جزمی در مورد مردم با شامل سلامت خود برای مثال مایلم که من را تأیید کنید، اما مجبور به این کار نیستید، و اگر تأیید نکنید هنوز می توانم خودم را بپذيرم)، با تحمل رنجش است (می خواهم من را تأیید کنید و آنچه را باید داشته باشم به من بدهید، اما مجبور نیستید. اگر تأیید نکنید می توانم تحمل کنم) و بنابراین شکل متفاوتی از سلامت روانی را نشان نمی دهد، زیرا آنها شامل یک یا هر دو نوع بنیادی سلامت روانی هستند.

متغیرهای پیشنهادی برای انتخاب موضوع پروپوزال پایان نامه روانشناسی :

تحمل رنجش – معنی داری زندگی – سلامت روانی