این مهارت ها متنوع و متعدد هستند و می توان ادعا کرد که نسبت به پیشگیری، نگرشی کل گرایانه دارند. از طرف دیگر، تجارب کشورهای مختلف نیز نشان می دهد که ماهیت و تعریف مهارتهای زندگی در کشورها و فرهنگ های مختلف متفاوت بوده است. با این حال، تحقیقات در زمینه مهارت های زندگی نشان میدهد که برنامه های مختلفی که بر اساس آموزش مهارتها در زمینه ارتقاء سلامت کودکان و نوجوانان اجرا شده است مشتمل بر چند مهارت اصلی و اساسی هستند که عبارتند از : توانایی تصمیم گیری، توانایی حل مسئله، توانایی تفکر خلاق، توانایی تفکر نقادانه، توانایی برقراری روابط مؤثر، توانایی برقراری روابط بین فردی سازگارانه، توانایی آگاهی از خود، توانایی همدلی با دیگران، توانایی مقابله با هیجان ها و فشارهای روانی توانایی مقابله با استرس و توانایی استقلال فردی و قبول مسئولیت » امروزه این توانایی ها را مؤلفه های هوش عاطفی با بهره عاطفی می دانند. هوش عاطفی اصطلاح جدیدی است که بر پایه تئوری های گسترش یافته هوش شناختی شکل گرفته است پرورش مهارتهای زندگی در برنامه ریزی های درسی مدارس اساسا موجب بهبود عملکرد در سایر دروس گردیده است. این مسئله بارها به اثبات رسیده است که وقتی دانش آموزی ظرفیت تحمل ناملایمات را نداشته باشد و یا نتواند سر کلاس خوب به درس گوش داده و تمرکز نماید با قادر نباشد امیال و هیجانات آتی خود را مهار کند و نیز در قبال درس احساس مسئولیت نکند، به طور طبیعی دچار افت تحصیلی خواهد شد.
موضوع پیشنهادی روانشناسی :
بررسی اثربخشی آموزش حل مسئله بر هوش عاطفی و تحمل ناکامی دانش آموزان
