افراد با نقصهای جسمی و کودکان نابینا از این دسته هستند. از آن جا که تحقیقات بسیاری از جمله مطالعات بالیی بر اهمیت کیفیت تجارب اولیه والدين به ویژه روابط مادر و فرزند تاکید کرده اند. و آن را عامل مهمی در سلامت روان با ابتلا به اختلالات آنی میدانند توجه به نحوه تعامل والدین و آماده ساختن آنها جهت رفتار و تعامل مناسب با فرزند اهمیت ویژه ای دارد (غباری بناب و استیری، ۱۳۸۵). به عنوان مثال فوگلت اظهار می دارد چنانچه والدین از همان کودکی رفتاری مناسب با فرزند داشته و زمینه مناسبی جهت دلبستگی مادر و فرزند ایجاد شود، کودک آغوش مادر را محیط امن و با آرامش می یابد. این محیط امن به برقراری یک پیوند هیجانی مطلوب و پایدار کمک کرده و تأثیر بسیاری در پیشرفت آتی خواهد داشت (فوگل، ۱۹۹۷).
در نتیجه تشکیل هر چه سریعتر جلسات مشاوره با این خانواده های غافلگیر شده به منظور برقراری آرامش در خانواده و کمک به اعضا جهت کنار آمدن با وضع موجود و ایجاد امکانات جهت آموزش استقلال و خودکفایی ضروری است مشاوره با والدین کودکان استثنایی با سایر انواع مشاوره تفاوت هایی دارد از جمله این که هدف از مشاوره تغییر ویژگی های شخصیتی یا رفع مشکلات خاص آنان نیست بلکه هدف اصلی هماهنگ سازی آنان با وضع موجود و افزایش توانایی آنها در جهت سازگاری و انطباق با شرایط کنونی است (پاندا. ۲۰۰۰). به عنوان مثال یکی از مهمترین وظایف مشاوران آرام کردن والدین و پاسخ به سؤالات آنها است. به این منظور مشاور ابتدا رابطه حسنه ای با والدین برقرار می کند. به این گونه که با آنها همدلی و همراهی کرده و آنها را تشویق به بیان احساسات، عقاید و نگرشها میکند. این عمل فرایند آرام سازی والدین را هموار می سازد. پس از آن مشاور سعی می کند به سؤالات والدین پاسخ دهد.
