رایج ترین تحریف شناختی در ارتباط با اضطراب سلامتی شدید این باور است که وجود احساسات جسمی (به عنوان مثال، سردردهای شدید، سرگیجه، درد موقتی و سرخ شدن پوست) یا تغییرات بدنی (به عنوان مثال، غده زیر پوستی و لکه های پوستی) دلیلی بر ضعیف بودن سلامتی است نه بازنماییهای بدنی (سالکووسکیس و وارویک، ۲۰۰۱) و یا اینکه این علائم به سادگی در یک بدن سالم نمیتوانند وجود داشته باشند (بارسکی و همکاران، ۱۹۹۳).
افراد مبتلا به اضطراب سلامتی شدید احساسات بدنی را اغلب به صورت فاجعه آمیز تفسیر میکنند (به عنوان مثال، «درد ساق پای من، نشانه وجود تومور است») و پیامدهای ناراحتیهای بالقوه را بیش برآورد میکنند (به عنوان مثال، «اگر مریض شوم زندگی من تمام است»، ديتو، جیموت و دارلی، ۱۹۸۸).
با این حال، برای بیشتر افراد احساسات بدنی به صورت هفتگی یا حتی روزانه رخ میدهند (پینباکر، ۱۹۸۲)، و به ندرت فرآیند بیماری یا اختلال در این افراد روی میدهد.
افراد مبتلا به اضطراب سلامتی شدید با وجود فقدان شواهد (هولیفیلد و همکاران، ۱۹۹۹) عینی پزشکی تقریبا خودشان را فردی ارزیابی می کنند که تا اندازه ای دارای خطر پذیری بالا و ضعف نسبت به بیماریها هستند.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
رابطه خود بیمار انگاری و اضطراب سلامتی با تحریف شناختی در بیماران قلبی
