راهنمای تشخیص DSM نمونه ای از این نوع طبقه بندی ها است. این طبقه بندی توسط انجمن روان پزشکی امریکا جهت بررسی و تشخیص اختلالات ذهنی و روانی تهیه شده است . وICD دو نظام دیگر طبقه بندی هستند.

در تمامی این طبقه بندی ها اختلالات ذهنی و روانی خاص کودکان و بزرگسالان دسته بندی شده است. به گونه ای که می توان با توجه به نشانه ها مشکل یا اختلال افراد را تعیین کرده و آن را در طبقه ای جای داد. مهم ترین بخشها و ملاک های تشخیص این طبقات عبارتند از: - عقب ماندگی ذهنی: این دسته از مشکلات کارکرد هوشی پایین تر از میانگین ۷۰ است.

شرط دیگر جای گرفتن در این طبقه مشاهده نواقصی در زمینه یادگیری مهارتهای فردی، اجتماعی و ارتباطی است. علاوه بر اینها نشانه ها باید تا قبل از سن ۱۸ سالگی اشکار شوند. 

- اختلالات یادگیری وجود این دسته از اختلالات طريق تفاوت فاحش بین توانایی یادگیری فرد در یک یا چند زمینه با یادگیری سایر همسالان او مشخص می شود

- اختلالات زبانی: این دسته از اختلالات از طریق اشکال در تلفظ، عدم رعایت الگوبندی گفتار، تکرار صداها و الفاظ مشخص می شود.

- اختلالات نافذ رشدی: این اختلالات از طریق مشاهده تفاوتها و عقب ماندگی های رشدی فرد در مقایسه با سایر هم سن و سال ها و همچنین توسط مشاهده ناهنجاریها، تخریب در تعاملات اجتماعی و روابط انسانی مشخص می شود.