شرایط اضطراب زا احتمال تجربه توهم های شنیداری را افزایش مثال شرایطی همچون درگیر شدن با افراد، مشکلات مالی و غیره. نشانه های درونی نیز می توانند موجب راه اندازی توهم های شنیداری شوند، به خصوص آشفتگی عاطفی. درمانگر باید شدت و میزان مداخله صداها را تخمین بزند. بیماران معمولا می ترسند آزادانه درباره توهمهای شنیداری خود صحبت کنند. شاید از ترس اینکه وضعیت آنها بدتر شود و یا اینکه بترسند به دنبال صحبت کردن راجع به آن صداها بخواهند آنها را کنترل و یا تنبیه کنند. درمانگر باید با حساسیت به این مقوله بپردازد و باهمدردی سعی در جلب همکاری بیمار بکند. هدف درمان شناختی در مقابله با توهم های شنیداری، شناسایی باورهای ناشی از آنها، کاهش میزان اضطراب، و ناراحتی های مربوطه می باشد. به منظور تشخیص صحیح باور بیمار درباره معنا و هدف صدایی که در توهم شنیداری تصور می کنند، پرسشنامه باورها درباره صداها تهیه شده است، که نمونه بازبینی شده آن به صورت اختصار ( BAVQ - R ) نامیده می شود. در این پرسشنامه باورهایی همچون: صدا من را به خاطر کاری که کرده ام، مجازات می کند، این صدا پلید است، و یا این صدا می خواهد به من آسیب برساند، مورد بررسی قرار می گیرند. نمونه های انجام شده، نشان می دهند که نتایج به دست آمده در نتیجه این پرسشنامه قابل اتکا هستند. از آنجایی که هدف درمان شناختی الزاما کاهش تناوب تجربه های توهم شنیداری نیست، و معطوف به کاهش تاثیرات منفی ناشی از باورهای نسبت به این صداها می باشد، این پرسشنامه در تعیین میزان پیشرفت بیمار تحت تاثیر تکنیک های شناختی موثر است