نوشته زیر را با صدایی آرام برای او بخوانید: به آرامی چشمانت را ببند. تصور کن که ابرها بالای سر تو و در آسمان شناورند. اولین ابری را که بالای سر تو شناور است ببین. چه چیزی درون آن است؟
آن فکر را ببین، قدری ملاحظه اش کن و بنگر که چگونه به آرامی شناور شده و می رود. هنگامی که از دید خارج شد، ظاهر شدن ایر دیگر را به نظاره بنشین. چه چیزی درون آن است؟ آن فکر را ببین، قدری ملاحظه اش کن و بنگر که چگونه به آرامی شناور شده و می رود. اگر ذهنت خالی شد ابر بعدی را نگاه کن که درونش نوشته است «خالی». هدف از این تکنیک آن است که نوجوان بیاموزد دربارهی افکار و احساساتش قضاوت نکند.
همچنین به آن ها خواهد آموخت که قدرت کنترل افکار و عواطفشان را دارند. تجسم نیز می تواند در رفع اضطراب مؤثر باشد. از نوجوان خود بخواهید مکانی امن، راحت و آرامش بخش، مانند ساحل یا دریاچه را تصور کند. به آنها بگویید که به اطراف بنگرند و صحنه ها و بوها را تجسم کنند.
به آنها یادآوری کنید که بر احساسات خود و چیزهایی که میتوانند ببینند تمرکز کنند. کمی به آنها فرصت دهید و سپس بگویید که به آرامی چشمانشان را باز کنند. به فرزند خود توضیح دهید که می تواند در مواقع نگرانی یا ناخرسندی مکان مورد علاقه خود را تجسم کند (اقتباس شده از هوکر و فودور، ۲۰۰۸).
