شناخت های مربوطه به انواع خطاها طبقه بندی میشوند، از قبیل برآوردهای بیش از حد خطر رویدادهای منفی، یا فاجعه سازی در مورد معانی رویدادها. در نام گذاری نوع تحریف شناختی، مراجع تشویق میشود تا با در نظر گرفتن تمام شواهد در دسترس از رویکردی تجربی به منظور آزمون اعتبار افکار استفاده کند.

درمانگران به منظور کمک به مراجعان برای اکتشاف هدایت شده و زیر سؤال بردن افکار اضطرابی از پرسشگری سقراطی استفاده می کنند. سپس، فرضیه های جایگزین که مبتنی بر شواهد هستند ایجاد می شوند.

علاوه بر ارزیابیهای سطحی (از قبیل، «قلب من به طور خطرناکی خیلی تند می تپد»)، باورهای بنیادین یا طرحواره ها (از قبیل، «من برای مقاومت در برابر پریشانی ضعیف هستم») نیز به همان شیوه مورد پرس و جو قرار می گیرند.

موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :

بررسی اثر بخشی درمان شناختی - رفتاری (CBT) در کاهش افکار اضطرابی و افزایش امید به زندگی در افراد مبتلا به استرس پس از آسیب