برآوردهای پایین تر در کشورهای آسیایی، آفریقایی، و آمریکای لاتین نیز گزارش شده که دامنه ای از ۱۰ تا ۸/۰ درصد را در بر میگیرد (لوییز - فرناندز ۷ و همکاران، ۲۰۱۰). در همه مطالعات، زنان بیش از مردان و با نرخ شیوع ۱:۲ مبتلا هستند (کسلر، و همکاران، b۲۰۰۵). اگر چه حمله های وحشتزدگی در کودکان نیز رخ میدهد، شیوع کلی اختلال وحشتزدگی برای سنین کمتر از ۱۴ سال پایین است (کمتر از ۴/۰ درصد) (کراسک و همکاران، ۲۰۱۰).

میزان اختلال وحشت زدگی طی دوران نوجوانی، به خصوص در دختران، و احتمالا به دنبال آغاز بلوغ افزایش تدریجی را نشان میدهد (کراسک و همکاران، ۲۰۱۰). سن متوسط آغاز این اختلال اواخر سالهای نوجوانی و اوایل بزرگسالی است (کسلر و همکاران، a۲۰۰۵)، با این حال، بیشتر افراد معمولا در سنین بالاتر و در حدود ۳۴ سالگی به دنبال درمان هستند (برای مثال، نویز و همکاران، ۱۹۸۶).

میزان شیوع اختلال وحشتزدگی در افراد سالمند کاهش مییابد، که این امر به احتمال زیاد نشان دهنده کاهش شدت آن به سطوح زیر استانهای بالینی است (ولیتزکی۔ تیلور ۱۰ و همکاران، ۲۰۱۰).

در مجموع، تفاوتهای موجود در میزان شیوع این اختلال بر حسب جنسیت، فرهنگ، و گروه های سنی ممکن است ناشی از عوامل مختلفی، از جمله تظاهر این اختلال، عوامل فیزیولوژیکی یا زیستی زیربنایی، درجات مختلفی از نگرانی درباره خطرناک بودن علائم برانگیختگی خودکار و علائم ذهنی اضطراب، و حساسیت ابزارهای تشخیصی اختلال وحشتزدگی باشد.

موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :

اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر وحشتزدگی و اضطراب امتحان جوانان مبتلا به اختلال پانیک شهر...