گلمن هوش هیجانی را استعداد، مهارت و یا قابلیتی دانست که عمیقا تمامی توانایی های فردی را تحت الشعاع قرار می دهد. هوش هیجانی، اصطلاح فراگیری است که مجموعه گسترده ای از مهارت ها و خصوصیات فردی را در برگرفته و به طور معمول به آن دسته مهارتهای درون فردی و بین فردی اطلاق می گردد که فراتر از حوزه مشخصی از دانش های پیشین، چون هوشبهر و مهارت های فنی یا حرفه ای است. در مدل گلمن به طور خلاصه پنج حوزه اساسی هوش هیجانی مورد بررسی قرار گرفته است: 1-شناخت هیجانها و احساسات خود، خودآگاهی. ۲- مدیریت هیجان ها و احساسات خود، خودمدیریتی. ۳- خودانگیزشی ۴- تشخیص و درک هیجانها و احساسات دیگران، دیگر آگاهی. ۵- مدیریت رابطه با دیگران. هوش عاطفی، شیوه برخورد فرد با مسائل و فراز نشیب های زندگی را نشان می دهد. به عبارتی هوش عاطفی مجموعه ای از خصوصیات شخصیتی است که در سرنوشت و سبک زندگی فرد موثر است. این خصوصیات شخصیتی موجب می شود که فرد از شیوه های مناسب برای گذران زندگی و مراحل آن استفاده می کند. این افراد رضایت از زندگی بیشتری دارند، شاداب تر هستند. ارتباط بهتری با اطرافیان برقرار می کنند و قدرت سازش بیشتری با مشکلات عاطفی و هیجانی دارند. از زندگی عاطفی غنی و سرشاری برخوردار هستند. دلسوز و پرملاحظه هستند. مسئولیت پذیری بیشتری دارند. در مورد خود برداشت و نگرش مثبتی دارند. با خود راحت هستند و بیشتر از افراد دیگر پذیرای تجارب احساسی و هیجانی هستند.

موضوع پیشنهادی روانشناسی :

بررسی رابطه سبک زندگی با هوش هیجانی و ویژگی های شخصیتی در ...