اما برنامه تحقیقی بر امبرینگ و همکاران او از آینده روشنی برخوردار است. بر امبرینگ، دویسلاو ، هاپتمایر ، هکر ، لاتا- وبر و ترواستر ۱۹۸۹) آزمون تحولی بیله فیلد برای نوزادان نابینا و پیش دبستانی ها و پرسشنامهی والدین بیله فیلد، مرتبط با آن را در حال انجام دارند. این برنامه ها مورد استفاده قرار گرفته اند تا جهت گیری و عملکرد حرکتی نوزادان و پیش دبستانی ها را از ۹ تا ۴۸ ماهگی ارزیابی کنند. خرده مقیاس ها خزیدن، راه رفتن و رفتار تحرک و جابجایی پیشرفته تر را ارزیابی می کنند. آزمودنیها کودکانی تعیین شده اند که بالاترین درک نور را دارند. چهار پنجم آنها از هنگام تولد نابینا هستند که در ۴۰% موارد نارس بوده اند . نتایج با افزایش سن پیشرفتی منظم را در سوگیری کلی و مقیاس حرکتی نشان میدهد. بر امبرینگ و همکاران تنوع بالایی را در میان گروه های سنی مورد توجه قرار دادند. اما با این وجود راجع به عواملی که ممکن است بر تفاوت های فردی تأثیر بگذارند، اطلاعات ناچیزی در دسترس است. این پروژه مهم ادامه خواهد یافت تا اطلاعات مفید را تعمیم دهد. به ویژه وقتی که گسترش می یابد تا نوزادان و پیش دبستانی هایی را با مجموعه ای وسیع تر از ویژگی های بینایی شامل شود. حال به دو سؤال عمده بازمی گردیم. نخست آنکه برای تحول نسبتأ كند تحرک و جابجایی توسط برخی نوزادان نابینا چه توجیهی وجود دارد؟ دوم آنکه چه عواملی با تحول سریع تر در ارتباط هستند؟ با ملاحظه چند فرضیهی جایگزین راجع به عواملی که در تحول تحرک و جابجایی نوزادان نابینا درگیر هستند و با بررسی شواهد در دسترس برای هر یک از آنها، به این مسائل اشاره می کنیم.