از طرف دیگر خوب می دانیم که به علت تحولات گسترده جسمانی در دوره نوجوانی، دختران به طور ذاتی درگیر مشکلات حاصله از این تحولات هستند. حال تصور کنید که در صورت تلنبار شدن مشکلات حاصله از ADHD بر روی این تلاطمات و تحولات ذاتی چه بر سر حال و روز دختر و متعاقبا بر روی خانواده اش به ویژه مادرش می آید. بله، به علت مسایلی از این دست است که تعامل با این نوع دختر بسیار سخت و نفس گیر می شود و از آنجا که احساسات به طور ذاتی از خاصیت سرایت کنندگی برخوردار است عقلانیت و لوازم بهداشت روانی طلب می کند که مادر در جریان تعامل با دخترش، گوشه چشمی نیز به این واقعیت داشته باشد چه در غیر این صورت زندگی بیش از پیش به کامشان تلخ خواهد شد. بله، یک مادر در این موقعیت باید بپذیرد که بر روی خطی باریک حرکت کرده و هرگونه سهل انگاری در این خصوص می تواند اسباب شعله ور شدن خشم دختر مشکل زده اش را فراهم آورد. لذا بدین علت است که مادر باید تا سر حد امکان دخترش را غرقه در درک و حمایت کرده تا بدین وسیله سال های این مقطع پر تنش هر چه سریعتر سپری شود، در این رابطه اتخاذ راهکارهایی نیز می تواند به حال طرفین معادله و ارتباط سودمند باشد. الف: مکانی را جهت بازیابی کنترل برای دخترتان در نظر بگیرید: از آنجا که دختر بیش فعال، گلوله ای از آتش و احساس بوده و شعله ور شدن این آتش خاموش، تنها به یک محرک و تلنگر جزیی محتاج است بدین علت حتی الامکان باید ترتیباتی اتخاذ شود تا این آتش زیر خاکستر روشن نشود. به عبارت دیگر دختر باید آگاهانه از محيطها و مسایل استرس آور دوری کرده و در صورتی که به هر دلیلی دختر دستخوش احساسات سرکش می شود. یکی از راههای مهار این احساسات سرکش و آزارنده این است که دختر مکانی اختصاصی و ساکت جهت بازیابی کنترل از دست رفته اش داشته باشد و در این حالت هیچ کس حق ندارد که آرامش و خلوت دختر را برهم بزند.