براساس مقاله ای در سال ۱۹۹۲ با عنوان اختلال استرس پس از ضربه در میان مصرف کنندگان مواد در میان عامه مردم » مصرف کنندگان حشیش، ۴۶٪ نسبت به افرادی که دارویی مورد استفاده قرار نمی دادند بیشتر احتمال داشت که متحمل آسیب شوند.
مصرف کنندگان داروهای قوی تر همچون هرویین، کوکایین و آمفتامین ها، ۴۰٪ بیشتر احتمال دارد که متحمل آسیب شوند. در سال ۱۹۹۷ انستیتو ملی مرور تحقیقات دادگستری در مورد داروها، الكل وخشونت خانوادگی در ممفیس گزارش کرد که ۴۲٪ قربانیان خشونت خانوادگی، الكل يا داروهایی را در روزی که مورد حمله قرار گرفته بودند مصرف کرده بودند. تقریبا ۱۵٪ این قربانیان، کوکایین مصرف کرده بودند. و حدود نیمی از افرادی که کوکایین مصرف کرده بودند توسط فرد مهاجم مجبور به مصرف شده بودند.
بر اساس مطالعه ای در سال ۱۹۹۴ توسط اداره دادگستری ایالات متحده با عنوان «گزارش ویژه قتل در خانواده » نیمی از قربانیان قتل که توسط همسر خود کشته شده بودند، قبل از جنایت، الکل مصرف کرده بودند. در سال ۱۹۹۸ اداره سرشماری دادگستری گزارش کرد که نوشیدن الکل توسط مرتکب یا قربانی در بیش از نیمی از تمام موارد تجاوز و تهاجمات جنسی روی می دهد. مطالعه ای منتشر شده در مجله مشاوره و روانشناسی بالینی ، نشان داده که با مصرف دارو، احتمال اینکه یک زن مورد تهاجم قرار گیرد افزایش می یابد.
براساس تحلیل طولی رابطه بین تهاجم پرخاشگرانه و مصرف مواد در زنها، احتمال مورد تهاجم قرار گرفتن زنهای مصرف کننده دارو در مقایسه با آنهایی که از داروها استفاده نکرده بودند تقریبا دو برابر است. افرادی هم که از داروها استفاده کرده بودند و قبلا تهاجمی را تجربه کرده بودند در خطر بالاتری قرار داشته اند.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
رابطه بین خشونت خانوادگی و انحرافات جنسی با سوء مصرف مواد
