کمز و همکاران وی طی تحقیقاتی تفاوت عمده مشاوران مؤثر و موفق را با مشاوران غیرمؤثریا ناموفق در عقاید و ویژگی های شخصیتی آنان دانسته اند.
طی تحقیق دیگری که توسط کمرو سوپر انجام شد مشخص گردید مشاوران موفق مراجعان خود را افرادی لایق، قابل اعتماد، دوست داشتنی و با ارزش می دانند و خود را نوع دوست و غیر سلطه گر معرفی می کنند (جورج و کریستیانی، ترجمه فلاحی و حاجیلو، ۱۳۸۱).
راجرز در پی تجربیات خود به این نتیجه دست یافت که درک مراجع اهمیت بسزایی در موفقیت جلسات مشاوره دارد. همچنین وی دوست داشتنی بودن و توانایی در ایجاد اعتماد و اطمینان را به عنوان ویژگیهای مشاور موفق عنوان کرده است.
