ما همچون شهروند، در نقش ها و جایگاه های گوناگونی ظاهر می شویم.
عضو حزب و سازمان سیاسی، مصرف کننده، راننده، پدر یا مادر و مرد یا زن هستیم.
در هریک از این موقعیت ها از ما انتظار می رود که کارکرد ویژه ای داشته باشیم.
هر شهروند باید در پاره ای مسائل عمومی و اجتماعی شرکت و جهت گیری داشته باشد و مالیات بپردازد.
همچون عنصری سیاسی باید مطابق برنامه حزبی رفتار کنیم.
در نقش مصرف کننده، تولیداتی را خریداری می کنیم.
در هنگام رانندگی باید قوانین را رعایت کنیم، همچون پدر یا مادر و مرد یا زن نیز باید خود را با چارچوب های کلیشه ای موجود تطبیق دهیم و سعی کنیم رفتار و کنشی متناسب داشته باشیم.
زن همچنان مسئوليت اساسی خانه و خانواده را به دوش می کشد.
او نه تنها بیشتر کارهای خانه را به عهده دارد، بلکه همچون برنامه ریز و مدیر امور خانواده و تهیه کننده مایحتاج خانه نیز عمل می کند.
او عمده وقت خود در محیط کاری اش را هم به مسائل خانه و چگونگی انجام وظایف خانواده اختصاص می دهد (به این می گویند «استرس خانگی»).
مردانی که نقش برابر با زن را در خانه بازی می کنند و مسئولیت کارهای خانه و بچه داری و غیره را نیز به عهده می گیرند، بیش از آنانی که از انجام این وظایف سرباز می زنند دچار استرس و اضطراب می شوند؛ زیرا از مردان در محیط کار انتظار می رود که خود را به طور کامل وقف کار کنند.
در بخش هایی از محیط کار، مرخصی نگهداری فرزند برای پدر همچنان غیرمعمول است.
مردانی که به رغم میل باطنی شان به تغییر نابرابری نقش خود با زنان، تحت فشار زن خود و اطرافیان، به این کار تن می دهند، از موقعیت جدید پیش آمده ناراضی اند و اظهار می دارند که به دلیل از دست دادن امکانات و وضعیت مافوق پیشین، به استرس و اضطراب دچار شده اند.
براساس تحقیقات و بررسی های گوناگون انجام شده، تعداد زیادی از زنان بیماری که دچار استرس و اضطراب شده و به پزشک مراجعه می کنند، از هر نوع کمک و همراهی در خانه محروم بوده اند.
وقتی مادر - همسری به دلیل مرخصی استعلاجی مجبور به خانه نشینی می شود باز هم انتظار می رود که همچنان کارهای خانه را انجام دهد؛ بالاخره که او در خانه می باشد و همین است که دوران معالجه و روند بهبودی او را طولانی تر می کند.
آیا مردان، چنین انتظاری را از خود دارند؟ | نمی خواهیم وضعیت زندگی و مشکلات همه پدرها و مادرها را کاملا متفاوت از هم بررسی کنیم.
اما هنوز هم این غالب زنان هستند که در مشاغل تیپیک زنانه ای که دارند خود را تماما وقف کار می کنند تا کمبود مالی خانواده را جبران و ضروریات و مایحتاج خانه را جفت و جور کنند.
