وقتی فردی را می بینیم که احساس می کنیم شبیه به خودمان است و به موفقیتی دست می یابد، احساس می کنیم که ما نیز احتمالا می توانیم این موفقیت را به دست آوریم.
در عین حال، دیدن افراد شبیه به خودمان که باوجود سطحی از تلاش پایدار شکست خورده اند می تواند تأثیری منفی بر خودکارآمدی ما داشته باشد.
این مدل ها وقتی مؤثرترند که بیشترین شباهت را با آن فرد احساس کنیم.
این مدل ها انواع و سطح شایستگی مورد نیاز را برای موفقیت در محل کار و در زندگی به طور کلی بیان می کنند.
اگر فردی شبیه به خود را ببینیم که به موفقیتی نائل گشته، باور خواهیم کرد که می توانیم کاری شبیه به آن را انجام دهیم.
- ترغیب اجتماعی صحبت نیروبخش قدیمی:
وقتی می توانیم فردی را قانع کنیم که شایستگی و توانایی تسلط پیدا کردن در فعالیتی را دارد، او به احتمال بیشتر تلاشی طولانی تر و پایدارتر برای رسیدن به موفقیت می کند نسبت به زمانی که عدم اعتماد به نفس قابل توجه دارد.
در حالی که ترغیب اجتماعی می تواند خودکارآمدی را بالا برد، این مورد حتی می تواند راحت تر آن را کاهش دهد.
افراد تمایل دارند به راحتی چیزهای منفی را باور کنند و ممکن است تصمیم بگیرند که شایستگی تلاش کردن را نیز ندارد؛ حتی اگر در حقیقت توانایی تکمیل موفق آن کار را داشته باشند.
این عامل به اهمیت ترغیب پیوسته رهبران یک سازمان اشاره دارد، آنها باید دائما به افراد بگویند که توانایی و شایستگی های لازم را در اختیار دارند.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
نقش ترغیب اجتماعی و خودکارآمدی در پیش بینی موفقیت تحصیلی در دانش آموزان ...
