به زبان ساده تر، بخشش در روان شناسی به معنای "نگرفتن انتقام از خطاکار است.
بخشش انگیزشی است که سبب کاهش کناره گیری، خشم و انتقام نسبت به فرد خطاکار می گردد و احساسات مثبت را افزایش داده و جایگزین احساسات منفی می نماید(رأی و همکاران، ۲۰۰۱).
به نظر مک آسکیل (۲۰۰۵) مهم ترین جنبه های بخشش، کاهش احساسات منفی و افزایش احساسات مثبت است که بیشتر مورد توافق قرار گرفته اند.
نقش روان شناسی بررسی مفاهیم مهم مرتبط با رفتار انسانی به شیوه علمی است.
وقتی قدرت و تسلط به دیگران، فضیلت و بخشش، ضعف تلقی شود، تعجبی ندارد که اشکال مختلف بیگانگی مردم از هم را مشاهده نماییم.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
ارتباط طرحواره های ناسازگار اولیه و بخشش و انتقام در زوج های میانسال شهر ...
