مطالعات تطبیقی ادیان نشان می دهد که یک نوع وجه مشترک در بین تمام ادیان وجود دارد و آن تأکید بر نوعی پذیرش و درک عمیق از سه مسئله ای است که عبارتند از: (۱) وجود خیر و شر (۲) اجتناب ناپذیری رنج، بیماری، پیری و مرگ (۳) تلاش برای یافتن معنی در آشفتگی (میلر، ۲۰۰۰).
این چیزی است که ادیان آموزش می دهند، اما مورد قبول همه فرهنگ ها، به ویژه فرهنگ های سکولار نیست.
فرهنگ عمومی جهان، مردم را ترغیب می کند تا با کار، پیشرفت، اینترنت، ورزش و ... خود را از حقیقت دور کنند.
اینها اعتیادهای مثبت هستند.
برخی هم ممکن است با اعتیادهای منفی از پذیرش حقیقت سرباز زنند.
بخشش روشی است که به پذیرش کمک می کند.
موضوع بخشش به خطاکار بودن و آسیب پذیری انسان مربوط می شود.
این عقیده که خداوند قادر است انسان را به خاطر گناهانش ببخشد، موضوعی گسترده در مذاهب یکتاپرستی است.
مذهب، نمونه های فراوانی از افرادی را مطرح می کند که با وجود بی عدالتی هایی که در حقشان شده و باز هم بخشیده اند.
این نمونه ها به فرد آسیب دیده کمک می کند تا بر تردیدهایی که در بخشش دارد فائق آید.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
مقایسه بخشش و معنی داری زندگی در افراد دارای گرایش مذهبی و افراد سکولار
