این موارد شامل درمانهایی است که بر فراشناختهای نگرانی (ولز، ۲۰۰۶)، بی نظمی هیجانی (منین و همکاران، ۲۰۰۲) و راهبردهای مبتنی بر پذیرش (رومر و اور سیلو، ۲۰۰۵) تمرکز می کنند.
نتایج مقدماتی نشان میدهند که این پروتکلها نتایج درمانی برتری نسبت به مداخلات شناختی - رفتاری سابق دارند (برای مثال، رومر، اور سیلو و سالترز-پدنالت، ۲۰۰۸؛ ولز، ۲۰۰۶).
اگرچه این مدل های نامتجانس به طور معمول اهداف درمانی اساسی متفاوتی دارند رشته مشترک میان این پروتکلها تمرکز بر فرآیندهای منحصر به فردی است که در اختلال اضطراب فراگیر وجود دارد، در نتیجه در جهت درک، شناخت و درمان بهتر این اختلال عمل می کنند.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
مقایسه اثر بخشی درمان شناختی رفتاری و درمان مبتنی بر پذیر و تعهد بر اضطراب فراگیر و بی نظمی هیجانی
