اینکه فرد چه قضاوتی نسبت به رفتار خود دارد و اینکه از رفتار خود راضی است معرف این است که او چگونه خودش را ارزیابی می کند. این خود سنجی هسته اعتماد به نفس فرد را می سازد. همچنین نحوه قضاوت دیگران و رفتاری که با او دارند از رفتار خود فرد اثر می پذیرد. به گونه ای غیر مستقیم، نظر و رفتار دیگران بر خود ارزیابی (خودسنجی) فرد اثر می گذارد. مثلا وقتی شخص مضطرب و آشفته شروع به صحبت می کند او اغلب کلامش را با «آ...» | «ام م...» قطع می کند و با این گونه صحبت کردن، دیگران به این نتیجه می رسند که او اعتماد به نفس ندارد و نظرشان درباره او منفی خواهد بود. اضطراب کم ممکن است باعث پیشرفت فرد شود. دانشجوی مضطرب قبل از حاضر شدن سر کلاس تکالیفش را انجام می دهد و کارگر مضطرب تمام سعی و تلاش خود را می کند تا کارش را به خوبی انجام دهد. اضطراب خیلی زیاد ممکن است فرد را بر آن دارد تا به موفقیتهای بیشتری دست یابد. اما در اغلب موارد به تردید و عدم توانایی فرد در تصمیم گیری منجر می شود؛ در نتیجه دستیابی به موفقیت کمتر خواهد شد. علاوه بر این، عملکرد کسی که بسیار آشفته و مضطرب است و رفتارش آمیزه ای از وسواس شدید به کار از نظر دیگران و حتی خودش رفتاری غیر منطقی و نسنجیده تلقی می شود. جرسیلد (۱۹۸۵) می نویسد: «از خصوصیات فرد آشفته می توان به کم کار بودن یا پر کار بودن او اشاره کرد. در اثر کوچک ترین بی احترامی و سرزنش از سوی دیگران خشمگین و عصبانی می شود و کوچک ترین رفتار محبت آمیز از نظر او لطف و محبتی زیاد تلقی می شود. این فرد کنترل درستی بر احساساتش ندارد. فرد مضطرب و آشفته گاهی اوقات به گونه ای رفتار می کند که به طور عجیبی دور از انتظار بوده و بروز چنین رفتاری از او بعید است. درست مثل انسان ظالم و بی رحمی که رفتارش دوستانه است، و یا «بهترین انسان شهر» رفتاری خصمانه از خود بروز می دهد که هیچ کس قادر به درک بروز چنین رفتاری از جانب او نیست.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
بررسی رابطه تصویر از خود منفی و تعلل ورزی با اضطراب و تشویش در کارکنان ...
