در همین راستا برخی از صاحب نظران معتقدند که استفاده از تنبیه را به هیچ عنوان نمی توان توجیه نمود (میر و ایوانز، ۱۹۸۹) و برخی دیگر معتقدند که استفاده از تنبیه در صورتی قابل توجیه است که رفتار به اندازه کافی زیان بخش و شدید باشد و حذف آن برای فرد مزایای زیادی داشته باشد (لینشیلد، ایواتا، ریکتز، ویلیامز و گریفین، ۱۹۹۰). بدیهی است که مسائل اخلاقی را باید قبل از استفاده از تنبیه به عنوان نوعی روش اصلاح رفتار مورد ملاحظه قرار داد. تحقیقات نشان می دهند که در روش های اصلاح رفتار، روش های در بردارنده ی تنبیه در مقایسه با روش هایی که از اصول تقویت استفاده می کنند، از مقبولیت بسیار کمتری برخوردارند (کاردین، ۱۹۸۰ و میلتن برگ، لنوکس و عرفانیان، ۱۹۸۹). بنابراین در فرایند اصلاح رفتار، صاحب نظران و متخصصان پیش از آن که تصمیم بگیرند که از روش های مبتنی بر تنبیه استفاده کنند، باید برخی از مسائل اخلاقی را مورد ملاحظه قرار دهند. افزون بر این، برای تقویت رفتار مطلوب، روش های تنبیه و تقویت مثبت باید همواره با همدیگر مورد استفاده قرار گیرند.

موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :

مقایسه اثر بخشی روش های مبتنی بر تنبیه منفی و روش های مبتنی بر تقویت مثبت بر کاهش مشکلات رفتاری و سرکشی کودکان ...