اگر برای انجام پروپوزال روانشناسی تربیتی درباره تنبیه نیاز به کمک و مشاوره تخصصی دارید علاوه بر مطالعه مطالب این سایت می توانید با ما در ارتباط باشید. همانند تنبیه مثبت، تنبیه منفی نیز به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است. دو نمونه تنبيه منفی، محروم کردن از تقویت مثبت و جریمه کردن است . هم تقویت مثبت و هم جریمه کردن، شامل حذف محرک یا فعالیتی تقویت کننده پس از وقوع رفتار مشکل آفرین است ممکن است بعضی از دانشجویان تنبیه منفی و خاموشی را با هم اشتباه بگیرند. با وجود این که هر دوی آن ها رفتار را کاهش می دهند، اما باید توجه کرد که خاموشی به معنای حذف تقویت کننده ای است که رفتار را نگه می دارد و در مقابل، تنبیه منفی به معنای حذف یا اجتناب از تقویت کننده مثبت پس از رفتار است تقویت کننده ای که در تنبیه مثبت حذف می شود، معمولا به تازگی به دست آمده است و لزوما همان تقویت کننده ای که موجب نگهداری رفتار بوده است، نمی باشد. برای مثال، جانی مزاحم والدینش می شود و این رفتار همیشه با توجه والدینش به او تقویت می شود. به این شکل که هر بار جانی مزاحمت ایجاد می کند، والدین نیز او را توبیخ می نمایند. در این حالت، خاموشی به معنای حذف توجه والدین، در هر زمانی است که جانی مزاحمت ایجاد می کند. تنبيه منفی، به معنای حذف تقویت کننده های دیگر نظیر پول توجیبی یا فرصت تماشای تلویزیون در هر بار مزاحمت او می باشد. توجه کنید که هر دو روش منجر به کاهش فراوانی مزاحمت جانی می شوند کلارک، رابوری، بائر و بائر (۱۹۷۳) از روش محروم کردن جهت کاهش رفتار پرخاشگرانه و اخلال گرانه در دختر 8 ساله مبتلا به نشانگان داون استفاده کردند. در روش محروم کردن، پس از وقوع رفتار مشکل آفرین فرد از موقعیتی تقویت کننده برای دوره ای کوتاه خارج شده با محروم می شود. هر بار که دختر در کلاس درس به رفتار مشکل آفرین روی می آورد، مجبور می شد تا سه دقیقه تنها در اتاقی کوچک بنشیند. در نتیجه محروم کردن، رفتارهای مشکل آفرین او فورا کاهش یافت در واقع با استفاده از روش محروم کردن و عدم دستیابی به توجه و تقویت اجتماعی از سوی معلم و نیز سایر تقویت کننده های کلاس درس رفتار پرخاشگرانه و اخلال گرانه کودک کاهش یافت .