هر زمان که او خانه می آید شوهرش کارش را کنار می گذارد، و مثل پروانه به دور او می چرخد. یک شب وقتی که وارد اتاق خواب شد شوهرش با اشتیاق او را به سمت خود کشید و نگذاشت فرار کند. زن گفت: «فقط یک سانتی متر به من فضا بده تا تو را دوست بدارم.» و این حرف احساسات مرد را جریحه دار کرد. مرد تهدید کرد که می رود و روی کاناپه می خوابد. حرف زن حاکی از این بود که مرد بیش از حد به پر و پای او می پیچد و از بس سمجوار به او چسبیده است احساس خفقان می کند. هدف از زندگی مشترک فقط این نیست که مثل دو تا چرخ دنده دائم در هم گیر کنیم و در هر احساس و اندیشه با هم یکی باشیم، بلکه باید به یکدیگر فرصت بدهیم که در هنگام نیاز مدتی را تنها باشیم. این چرخه تماس و جدایی، میان نیازهای فردی و زناشویی توازن ایجاد می کند. همان طور که یک مشاور امور زناشویی برایم گفت: «زن و شوهر هر چه قدر بیشتر بتوانند از هم جدا باشند، بیشتر می توانند با هم باشند.» هر یک از پایه های اساسی عشق - دلبستگی عاطفی، تمایل جنسی، و مراقبت و دلسوزی - زیست شناسی خاص خود را دارد و طوری طراحی شده اند که با چسب شیمیایی خاص خود، زن و شوهر را به یکدیگر پیوند می زنند. اگر مدار بندی مغزی حس دلبستگی عاطفی، تمایل جنسی، و مراقبت و دلسوزی زن، با مداربندی مغزی مشابه مرد همراستا و هماهنگ باشد آن گاه عشق میان آنها مستحکم و پایدار باقی می ماند. اما اگر این مدارها با هم هماهنگی نداشته باشند آن گاه شعله های عشق رو به خاموشی می گراید. اگر در یک رابطه عاطفی، سه سیستم زیست شناختی عشق زن و مرد با هم سازگار و هماهنگ نباشد، آن گاه زوجین معمولا در ارتباط با روابط جنسی و نیز دلبستگی عاطفی به یکدیگر دچار مشکل می شوند.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :
بررسی رابطه دلبستگی عاطفی و تمایل جنسی و دلسوزی زن با رضایت زناشویی در زوج های ...
