برخی افراد درصدد گریز از تهدیدهای عزت نفس از طریق کنترل کردن همسر خود بر می آیند. هدف آنها پرهیز از احتمال تحریک پیوسته شرمشان است، اما این مسیر به جنگ و جدال های بی پایان ختم می شود و هرگز منطقه ایمن را افزایش نخواهد داد. تنها شيوه اثربخش برای افزایش منطقه ايمن عبارت است از: الف) کاهش حساسیت پذیری هریک از زوج ها نسبت به ایجاد شرم خویش از سوی دیگری (اغلب از طریق تقویت دیوارهای همدلی)؛ ب) کاهش قدرت شرم زوجها با ایجاد نسخه های غرور و تجزیه و تحلیل کردن نسخه های شرم؛ و ج) یادگیری شیوه های مناسب تر برخورد با شرم در هنگام فعال شدن آن بهترین راه برای مقابله با شرم در روابط نزدیک، مواجه شدن با آن و کار بر آن به جای فرار یا اجتناب کردن از آن است. زوجها باید به جای کوشش برای مخفی کردن شرم خود، آن را به رابطه آورند. این امر امکان تجربه شرم سالم را فراهم می کند، شرمی که به واسطه تلاش شان جهت مخفی ساختن شرم مرضی شان مسدود شده است. جالب اینکه شرم سالم نقشی محوری در کمک به زوج ها برای درمان جراحتهای کوچک روابط، ایفا می کند. وقتی فرد به طور باز و آزاد شرم سالم خود را تجربه می کند، همسرش میتواند دریابد که او به واقع به وی اهمیت می دهد. افراد قادر به فرار از شرم مرضی خود نیستند، بلکه تنها قادر به غلبه بر آن و گشودن امکان تجربه شرم سالم می باشند. هر فرد دارای شرم مرضی، برخی دیدگاه های تحریف شده در مورد خود را با خود یدک میکشد که این دیدگاه های تحریف شده در مورد خود (خود بد) تنها با راه دادن نظرات همسر در مورد خود و قبول آسیب پذیری قابل رفع می باشد.

موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :

اثر بخشی آموزش مدیریت شرم بر گشودگی احساسات و عزت نفس و همدلی در زوج های ...