در واقع چنین آگاهی، برای ادامه درمان مبتنی بر بخشش اساسی است. درمانگر باید در این مرحله مفهوم بخشش را توضیح داده و تفاوت آن را با مفاهیمی مانند چشم پوشی، فراموشی، انکار و ... بیان کند. مراجع ممکن است ادعا کند که در گذشته از عمل بخشش استفاده کرده و برخی را بخشیده است؛ اما امکان دارد فرایند واقعی بخشش را طی نکرده باشد و تصور درستی از بخشش نداشته باشد. پس از کسب آگاه لازم در مورد بخشش، باید اختیار کافی به مراجع داد تا بخشش را انتخاب یا رد کند. طبیعی است که گزینه های زیادی برای کسی که بخشش را رد می کند، وجود دارد. باید توجه کسانی را که بخشش را برمی گزینند به این موارد جلب کرد. تعریف بخشش که عبارت است از کنار گذاشتن تنفر و جایگزینی احساسات مثبت تشخیص تفاوت بین بخشش و مفاهیمی مانند چشم پوشی، فراموشی و مصالحه. بخشش به معنای کوتاه آمدن از حق خود نیست. ) اقدام به بخشش خطاکار اقدام به بخشش مترادف با بخشش نیست؛ زیرا بخشش یک فرایند تکاملی است که تنها بخش کوچکی از آن مدنظر است: خودداری از انتقام جویی یا افکار انتقام جویانه. در این بخشش تنها نیمی از تعریف بخشش مدنظر است؛ یعنی کنار گذاشتن تنفر. پژوهش ها نشان میدهد که بخشش ابتدا در بعد شناختی رخ می دهد و سپس در بعد عاطفی، اقدام به بخشش یک تصمیم و عمل شناختی است. حتی اگر مراجع هنوز خشمگین باشد، چنین فرایند شناختی می تواند رخ دهد.در این مرحله مراجع باید به یک تعهد آگاهانه برسد که تنفر را کنار گذاشته و بر مبنای آن عمل نکند. به این ترتیب مراجع به توانایی کنترل خود بر آنچه رخ داده است و این که از این به بعد می تواند نوع واکنش خود را تحت کنترل در آورد، پی می برد. چنانچه مراجع در برابر چنین تعهد و عملی مقاومت کند، ممکن است درک درستی از بخشش نیافته، یا خشم او هنوز شدت داشته باشد. در این صورت باید کمی عقب تر، به مرحله آشکارسازی برگشت. ممکن است مرحله آشکارسازی را به خوبی طی نکرده باشد.

موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی :

بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر بخشش بر مثبت اندیشی و تنظیم هیجان و کاهش ناسازگاری زناشویی در ...