پاسخ: از آنجا که نشانه برجسته این اختلال در دختران مشکلات مرکزی است و این مشکل بدون هیچ تردیدی بر روی کارنامه تحصیلی او اثر منفی برجای می گذارد لذا براساس این واقعیت، اشخاصی که از ضریب هوشی بالا برخوردارند و یا اینکه مهارت های اجتماعی شان مطلوب است این دسته از دختران به سادگی می توانند نشانه های آشکار این اختلال را از خود دور کرده و بدین وسیله از شناخته شدن این اختلال پیشگیری کنند. برای مثال در مطالعه ای که توسط روانشناسان دانشگاه پل یعنی دکتر براون و دکتر کوئین لان در رابطه با ۷۴ دانش آموز ۷ تا ۱۸ ساله صورت پذیرفت و همه این دانش آموزان از ضریب هوشی بالای «۱۲۰» برخوردار بودند و این شاگردان به منظور شناسایی علل مشکلات یادگیری به این متخصصین ارجاع داده شده بودند کاشف به عمل آمد که اگرچه این دانش آموزان عاری از مشکلات رفتاری بودند با این همه از نارسایی توجه و تمرکز رنج برده و عدم تشخیص به موقع این اختلال سبب شده است که این دانش آموزان به مدت ۲ تا ۱۰ سال از زاویه کسب نمرات مطلوب سیر نزولی را طی کنند. نکته مهم قابل توجه در رابطه با این مطالعه این است که اختلال این دانش آموزان در ظرف سه ماه توسط دارو درمانی و روان درمانی برطرف شده و این بهبودی سبب شده بود که این دانش آموزان به میزان ۸۱٪ در قیاس با گذشته در کارنامه تحصیلی شان موفق تر باشند.

موضوع پیشنهادی پایان نامه روانشناسی :

رابطه ضریب هوش بالا (IQ) و سخت کوشی با اختلال بیش فعالی ADHD در دختران ...