در مقابل، کودکانی که کمتر اجتماعی اند، افراد آشنا را ترجیح می دهند و در محیطهای جدید در نزدیکی والدین / پرستارشان باقی می مانند. آنها از بودن در کنار دیگر کودکان احساس خجالت می کنند و ممکن است ترجیح دهند به تنهایی بازی کنند. والدین کودکان خجالتی تر بهتر است به کودکانشان فرصت دهند تا خود را با موقعیت ها و افراد جدید وفق دهند. برای مثال در یک میهمانی، کودک خجالتی تر ممکن است پیش از پیوستن به دیگر کودکان بخواهد زمان بیشتری را روی پاهای والدین خود بنشیند. برخی از والدین این مسئله را ناامید کننده تلقی می کنند؛ اما اگر شخصیت کودک خود را بپذیرند، با مشکل کمتری مواجه خواهند شد.

موضوع پیشنهادی پایان نامه روانشناسی :

بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های اجتماعی به والدین بر رشد اجتماعی و کاهش کمرویی در کودکان ...