از یکصد مطالعه ای که تا پیش از سال ۲۰۰۰ به بررسی رابطه مذهب و سلامتی پرداخته اند، تقریبا ۸۰ درصد آنها نشان داده اند که بین افزایش یافتن فعالیت مذهبی و رضایتمندی بیشتر از زندگی، شادمانی بیشتر، خلق بهتر یا روحیه بالاتر، یک رابطه آماری معنادار وجود دارد. بهترین این مطالعات از نظر روش پژوهش، آنهایی بوده اند که در طول زمان انجام شده اند (یعنی مطالعات آینده نگر). ده مورد از این یکصد مطالعه، مطالعات آینده نگر بوده اند. از این ده مطالعه آینده نگر، 8 مورد نشان دادند که دینداری بیشتر، بهزیستی بیشتری را پیش بینی می کند. میزان ارتباط بین سلامتی و فعالیت مذهبی همانند روابطی بود که معمولا بین بهزیستی و حمایت اجتماعی، وضعیت تأهل و درآمد مشاهده می شد.

موضوع پیشنهادی پایان نامه روانشناسی :

رابطه بین اعمال مذهبی با هیجانات مثبت و رضایت از زندگی در ...