این پژوهش ها نشان میدهند که افرادی که اعتقادات مذهبی قوی دارند و خصوصا آنهایی که در یک اجتماع مذهبی حمایتگر زندگی می کنند، همواره نگرش های منفی بیشتری نسبت به خودکشی و نیز افکار خودکشی کمتری دارند و خطر ارتکاب خودکشی در آنها کمتر می باشد. از ۶۸ مطالعه ای که تا قبل از سال ۲۰۰۰ در مورد رابطه خودکشی و دینداری انجام شد، ۵۷ مورد نشان دادند که در بین افراد مذهبی تر، میزان خودکشی کمتر و نگرش های منفی نسبت به خودکشی بیشتر می باشند. حتی زمانی که معیار سنجش دینداری را در یک کشور، میزان تولید کتب مذهبی در نظر می گرفتند، این مسئله صدق می کرد. این مسئله می تواند تا حدی نتیجه تأثیر فرهنگ بر گزارش های خودکشی باشد بدین معنی که مردم در کشورهای مذهبی ممکن است تمایل زیادی نداشته باشند تا خودکشی را عامل مرگ فرد گزارش دهند زیرا که خودکشی امری ناپسند از سوی جامعه تلقی می شود)، ولی این تمام مسئله را نمی تواند توضیح دهد. آیین های مذهبی اسلام، مسیحیت و یهود (با همین ترتیبی که اینجا آمده است، به طور قاطعانه خودکشی را به عنوان پاسخی به مشکلات یا رنج های فردی محکوم می کنند. آیین های بودایی، تائو و هندو نیز اگر چه با خودکشی مخالف اند اما این چنین قاطعانه آن را محکوم نمی کنند. پژوهش های اخیر نیز تأیید می کنند که مذهب ممکن است افراد را در برابر خودکشی محافظت کند.