پسر برای نخستین بار می خواست مسؤولیت تهیه مقدمات سفر سالانه خانواده را با هدف رفتن به مکانی، چادر زدن، و ماهی گرفتن، بر عهده بگیرد.
کیت به رغم رضایت خاطرش از بزرگ شدن پسر و احساس برداشته شدن باری سنگین از دوشش، می خواست بر همه امور نظارت داشته باشد. هنگامی که کوشید نقشه فرزند را با اصرار در تغییر دادن زمان و مقصد به هم بریزد، پسرک از شدت خشم، فریاد برآورد و پدر را مداخله گر و فضول خواند.
کیت احساس کرد نابود شده و متقاعد شد که عشق و احترام فرزند را برای همیشه از دست داده است. مسؤولیت درمانگر در چنین شرایطی چیست؟
مسؤولیتی خطیر که مربوط به پرداختن به ناتوانی کیت در واگذاری قدرت می شود. ضروری دانستم بی درنگ به کیت آرامش ببخشم و در برقراری تعادل، کمک کنم. می خواستم او را وادار سازم بر گستره دید خود بیفزاید و بفهمد که این رویداد نامطلوب، در مقایسه با یک عمر ارتباط سرشار از محبت با پسرش، ارزشی ندارد و به سرعت از بین خواهد رفت.
تحلیل ژرف و بلندمدت رویداد شکل گرفته میان کیت و پسرش که این آخری را هرگز ندیده بودم و تنها می توانستم احساسات او را حدس بزنم، به نظر بی فایده می رسید. فکر کرد که برای این رویداد ناگوار، معادل اینجا و اکنون را بیابم و روی آن کار کنم.
